sEtArEhAyE aBi
پنج شنبه 24 فروردين 1391برچسب:, :: 18:14 ::  نويسنده : farin rasouli

 

من میسوزم به یاد یک پروانه ی عاشق.به یاد یک دل که تاریک تاریک شد.

تظاهر به چشم بستن بر یک قلب شکسته و به یک سیگاری که دودش هوای تو را در قلبم حبس می کند.

تو چه هستی؟

پروانه به  عشق شمع سوخت و مجنون به غم لیلا مرد...

شمع گریست اما لیلا خندید.

تو از جنس لیلایی.

 دلم خوش است تنها نبودم .

لااقل مرگ مرا هنگام جدایی در آغوش گرفت و نگذاشت سرد بمیرم...

 

جمعه 18 فروردين 1391برچسب:, :: 15:52 ::  نويسنده : farin rasouli

 

ما همان کسانی هستیم که به هم وعده ی عشق دادیم..

ما دوری را عذاب دانستیم و جدایی را مرگ.

سرنوشت با تلنگر های فراموشی قلب ما را نمی بلعد.

ما کسانی هستیم که وابستگی را ساختیم و عشق را فهمیدیم.

جمعه 18 فروردين 1391برچسب:, :: 15:16 ::  نويسنده : farin rasouli

 

سوت سکوت در گوشت می پیچد و حضور درد خلوتت را بهم می زند.

تو و تنهایی در عذاب دوری با هم میسوزین.

بغض گلویت را می فشارد و تو درد می کشی...

با گریه پرواز می کنی..هیچ از این جا نمی فهمی.

غربت و تاریکی تو رامی بلعد.

و تو درد می کشی.

دنیا در گوشت آرام آرام تلخی حقیقت را زمزمه می کند...

به یاد میاوری نفرت را...

و درد می کشی 

 

 

پنج شنبه 17 فروردين 1391برچسب:, :: 23:44 ::  نويسنده : farin rasouli

 

 

 

می بینی و نمی توانی در آغوش بگیری . "دوستت دارم" در لبان قفل زده ات زندانی است

 

و میمیری....

 

کس نمی فهمد.

 

 

عاشقانه هایت کجاست؟؟نه خنده ای نه گریه ای. 

 

"خاطرات" واژه ی درد آور عشق..

 

 

"حسادت" خلاصه در من.

 

 

و "تو" گنجانده در عشق. 

 

عذابم می دهد این منی که زین بعد بی تو نشسته و خیال سرابت آزارش می دهد.

 

در هراس تنهایی..در هراس گم شدن خاطره ها...ترس از یاد بردن من.

 

 

یک شنبه 13 فروردين 1391برچسب:, :: 19:35 ::  نويسنده : farin rasouli

 

 این من اگر منم پس تنها فاصله باور است و هیچ بن بستی نیست در این راه.

 

تا آسمان پرواز کردن و برای رسیدن به اوج...باور دارم.

 

چون مردان ایران سراسیمه خاک پرور عشق اند..از این درایت هیچ نمی ماند.

 

یک ایرانی چون یک یک کوه می ایستد.

 

یک ایرانی چون راه پیش می گیرد.یک ایرانی برای رسیدن به علم تا ثریا پرواز میکند.

 

و هیچ شکی نیست بر این باور.چون این "من" یک ایرانی است.

سه شنبه 1 فروردين 1391برچسب:, :: 22:28 ::  نويسنده : farin rasouli

 

وجود تو مرا به آتش می کشد..لبخندت ویرانگر لانه ی  قلب من است.آرزوهایم با تو محو می شوند.

دوست داشتنت زیباست و افتخار میکنم به عشق تو.

زندگی با تو زیباست و خاطرات با تو معنا دارد.

افلاک بر زمین می کشی و تا ابد به تو عشق می ورزم هر چه قدر دور باشی از من به من نزدیک تر عشق توست.

خلاصه ی خوبی ها و مهربانی ها...

گاهی نمی دانم تو از دیار خاکی یا آتش که مرا به شعله کشیدی و بعد خاموشم کردی..به

خیال خود رفتی ولی در این میان من سوختم.

دوستت دارم برای تو کافی نیست...

و عشق بی معناست برای وصف تو.

تو نوتی هستی که با وجود ترانه اش را می خوانم.فکر کردن به تو زیباست...

این قصار ها معنا نمی دهد برای تویی که شعر هستی...

دوستت دارم

 

ارکیده نژند:عشق غمناک

درباره وبلاگ


باز هم باران میبارد این بار امید نزد من است من عاشقانه خدا را می خوانم...
آخرین مطالب
پيوندها



نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 8
بازدید دیروز : 72
بازدید هفته : 110
بازدید ماه : 450
بازدید کل : 75981
تعداد مطالب : 77
تعداد نظرات : 107
تعداد آنلاین : 1

Alternative content