بی بند وباری حس عجیبی است که وقتی این راه را می آیم باز هم در کنار من میپیچد

اگر این لیوان شکسته را روزی در دستت گرفتی یادتت باشد او را برای من به یادگار بگذاری

من اینم...نه نمیشود که بدانی حتی اگر بی درنگ توی سرنوشتت نباشم

می خواستم اما نشد. که راه غنچه را به خاک سپرد

و حرف تازه ی قلبم "پایان" بود

و دوستانم مرا به راهی سپردند که دلم از راه رفتن درش فریاد می کشید

راهی بی تو

همان راهی که "درست" خطاب میشد

و این حس بارها تکرار میشد

حتی نگاهی نبود

این دروغ شیرین را بار ها در خاطراتم مرور  میکنم

خنده ام....؟نه!دروغی بیش نیست

و باز هم تکرار میشود و الان تنها دروغ می خواهم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: